Conjugaison de kokeln

Conjugaison du verbe kokeln [v.]

Infinitiv
Präsens

-kokeln

Indicativ
Präsens

ichkokle ou kokele

dukokelst

erkokelt

wirkokeln

ihrkokelt

siekokeln

Präteritum

ichkokelte

dukokeltest

erkokelte

wirkokelten

ihrkokeltet

siekokelten

Konjunktiv
Präsens

ichkokle ou kokele

dukokelst

erkokle ou kokele

wirkokeln

ihrkokelt

siekokeln

Präteritum

ichkokelte

dukokeltest

erkokelte

wirkokelten

ihrkokeltet

siekokelten

Imperativ
Präsens

(du)kokele ou kokle

Partizip
Präsens

-kokelnd

Perfekt

-gekokelt

Abréviations

Pos. Positif

Komp. Komparativ

Super. Superlativ