Conjugaison de brennen

Conjugaison du verbe brennen [v.]

Infinitiv
Präsens

-brennen

Indicativ
Präsens

ichbrenne

dubrennst

erbrennt

wirbrennen

ihrbrennt

siebrennen

Präteritum

ichbrannte

dubranntest

erbrannte

wirbrannten

ihrbranntet

siebrannten

Konjunktiv
Präsens

ichbrenne

dubrennest

erbrenne

wirbrennen

ihrbrennet

siebrennen

Präteritum

ichbrennte

dubrenntest

erbrennte

wirbrennten

ihrbrenntet

siebrennten

Imperativ
Präsens

(du)brenn

Partizip
Präsens

-brennend

Perfekt

-gebrannt

Verbes se conjugant sur le même modèle :

nennen brennen rennen kennen

Conjugaison du verbe brennen [v.]

Infinitiv
Präsens

-brennen

Indicativ
Präsens

ichbrenne

dubrennst

erbrennt

wirbrennen

ihrbrennt

siebrennen

Präteritum

ichbrannte

dubranntest

erbrannte

wirbrannten

ihrbranntet

siebrannten

Konjunktiv
Präsens

ichbrenne

dubrennest

erbrenne

wirbrennen

ihrbrennet

siebrennen

Präteritum

ichbrannte

dubranntest

erbrannte

wirbrannten

ihrbranntet

siebrannten

Imperativ
Präsens

(du)brenne

Partizip
Präsens

-brennend

Perfekt

-gebrannt

Verbes se conjugant sur le même modèle :

nennen brennen rennen kennen

Voir:

Abréviations

Pos. Positif

Komp. Komparativ

Super. Superlativ