Conjugaison de desestancar

Conjugaison du verbe desestancar [v.]

infinitivo
presente

-desestancar

indicativo
presente

yodesestanco

desestancas

éldesestanca

nosotrosdesestancamos

vosotrosdesestancáis

ellosdesestancan

imperfecto

yodesestancaba

desestancabas

éldesestancaba

nosotrosdesestancábamos

vosotrosdesestancabais

ellosdesestancaban

pretérito

yodesestanqué

desestancaste

éldesestan

nosotrosdesestancamos

vosotrosdesestancasteis

ellosdesestancaron

futuro

yodesestancaré

desestancarás

éldesestancará

nosotrosdesestancaremos

vosotrosdesestancaréis

ellosdesestancarán

subjuntivo
presente

yodesestanque

desestanques

éldesestanque

nosotrosdesestanquemos

vosotrosdesestanquéis

ellosdesestanquen

futuro

yodesestancare

desestancares

éldesestancare

nosotrosdesestancáremos

vosotrosdesestancareis

ellosdesestancaren

imperfecto

yodesestancara

desestancaras

éldesestancara

nosotrosdesestancáramos

vosotrosdesestancarais

ellosdesestancaran

imperfecto 2

yodesestancase

desestancases

éldesestancase

nosotrosdesestancásemos

vosotrosdesestancaseis

ellosdesestancasen

condicional
presente

yodesestancaría

desestancarías

éldesestancaría

nosotrosdesestancaríamos

vosotrosdesestancaríais

ellosdesestancarían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)desestanca

(él)desestanque

(nosotros)desestanquemos

(vosotros)desestancad

(ellos)desestanquen

gerundio

-desestancando

participio

-desestancado

desestancar

Abréviations

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo